Մինչև վերջին ժամանակներն աստղագետները կարծում էին, որ Մեծ Պայթյունը, որն էլ հանդիսանում է Տիեզերքի սկիզբը, տեղի է ունեցել 12-14 միլիարդ տարի առաջ։ Համեմատության համար նշենք, որ Արեգակնային Համակարգի տարիքը գնահատվում է 4,5 միլիարդ տարի, իսկ մարդկության գոյության տարիքը՝ մի քանի միլիոն տարի։ Աստղագետները Տիեզերքի տարիքը գնահատում են երկու եղանակով. փնտրելով ամենահին աստղերը և չափելով Տիեզերքի ընդարձակման տեմպերը ու մտովի վերադառնալով Մեծ Պայթյուն։
2013թ․ Տիեզերքի տարիքը որոշելու համար օգտագործել են WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) արբանյակը, որով չափումներ են իրականացնում Տիեզերքի խտության, կազմի, ընդարձակման արագության վերաբերյալ։ WMAP- ը որոշեց այս պարամետրերը 1,5% -ից մեծ ճշգրտությամբ: Իմանալով կազմը այս ճշգրտությամբ, կարողացան գնահատել Տիեզերքի տարիքը՝ 13,77 ± 0,059 միլիարդ տարի: Գիտական հաշվարկներում, որպես Տեզերքի տարիք, օգտագործվում է հենց այս թիվը։
«Ամեն ինչի սկիզբը» հաշվարկելու հիմնական պարամետրը Հաբլի հաստատունն է, ամերիկացի գիտնական Էդվին Հաբլի կողմից օգտագործված գործակիցը, ով 1929թ․ առաջին անգամ հաշվարկեց Տիեզերքի ընդարձակման արագությունը: Այս գործակիցը հեռավորությունը կապում է արտագալակտիկական օբյեկտի `գալակտիկայի կամ քվազարի հեռացման արագության հետ: Քվազարը երկնային ծագում ունեցող ռադիոալիքների ճառագայթման աղբյուր է, հզոր էնեգիայով օժտված հեռավոր գալակտիկայի կորիզ։
